نقي بوزچلو (متولد1294 هـ .ش - متوفي 1365)
نقي بوزچلو مشهور به قليخان در سال 1294 شمسي (1915م.) در نقده به دنيا آمد پدرش رضاقليخان رشيدالسلطنه از سران ايل قاراپاپاق محسوب ميشد.
نقي بوزچلو تحصيلات ابتدايي خود را در مكتبخانه كسب كرده و يكي از نوادر ايل قاراپاپاق بوده، شخص فهيم، باسواد و رجل سياسي منطقه به شمار ميآمد و همين امر وي را نسبت به ساير خوانين منطقه برجسته مينمود. سعي او در توسعه مراكز بيمارستاني، مدارس و مراكز دانشگاهي در نقده بر كسي پوشيده نيست.
وي در اكثر جريانهاي سياسي معاصر سولدوز نقش سازندهاي داشت، از اين رو در جريان دولت خودمختار سيدجعفرپيشهوري، به نمايندگي مردم سولدوز در «ميللي مجليس» انتخاب شد و براي انجام وظيفه به تبريز رفت و در آنجا به عنوان معاون وزير معارف اين دولت، با آنان همكاري داشت و حتي به درجه سرهنگي دولت آذربايجان نيز رسيد، در جريان ناامني اورميه در سال 1324 با همراهي فدائيان قاراپاپاق به ياري مردم اين شهر شتافت و در آنجا امنيت را برقرار نمود كه اين امر از خاطر بسياري از سالخوردگان اورموي هنوز هم زدوده نشده است.
در شهرستان نقده اكثر موقوفات مربوط به مدارس و مراكز بهداشتي متعلق به وي بوده و گسترش فرهنگ و آموزش و پرورش در نقده مرهون موقوفات اوست چرا كه فردي بود بخشنده و عليرغم تعلق به طبقه خوانين و فئودالهاي سولدوز، با رعيت خوب رفتار ميكرد.
همچنين وي در جريان انقلاب اسلامي، اولين رئيس شوراي انقلاب در نقده هم محسوب ميشود. بوزچلو در سال 1368 در تهران وفات يافت و به علت ارادت به خاندان ائمه در قم مدفون شده است.
نمونهاي از اشعار توركي وي كه خطاب به رضاشاه در اعتراض به فراخواني او به خدمت نظام وظيفه اجباري سروده است:
«شاها عرض ايلهميشم عرضيمي پست ايلهميشم
نقي بوزچلو مشهور به قليخان در سال 1294 شمسي (1915م.) در نقده به دنيا آمد پدرش رضاقليخان رشيدالسلطنه از سران ايل قاراپاپاق محسوب ميشد.
نقي بوزچلو تحصيلات ابتدايي خود را در مكتبخانه كسب كرده و يكي از نوادر ايل قاراپاپاق بوده، شخص فهيم، باسواد و رجل سياسي منطقه به شمار ميآمد و همين امر وي را نسبت به ساير خوانين منطقه برجسته مينمود. سعي او در توسعه مراكز بيمارستاني، مدارس و مراكز دانشگاهي در نقده بر كسي پوشيده نيست.
وي در اكثر جريانهاي سياسي معاصر سولدوز نقش سازندهاي داشت، از اين رو در جريان دولت خودمختار سيدجعفرپيشهوري، به نمايندگي مردم سولدوز در «ميللي مجليس» انتخاب شد و براي انجام وظيفه به تبريز رفت و در آنجا به عنوان معاون وزير معارف اين دولت، با آنان همكاري داشت و حتي به درجه سرهنگي دولت آذربايجان نيز رسيد، در جريان ناامني اورميه در سال 1324 با همراهي فدائيان قاراپاپاق به ياري مردم اين شهر شتافت و در آنجا امنيت را برقرار نمود كه اين امر از خاطر بسياري از سالخوردگان اورموي هنوز هم زدوده نشده است.
در شهرستان نقده اكثر موقوفات مربوط به مدارس و مراكز بهداشتي متعلق به وي بوده و گسترش فرهنگ و آموزش و پرورش در نقده مرهون موقوفات اوست چرا كه فردي بود بخشنده و عليرغم تعلق به طبقه خوانين و فئودالهاي سولدوز، با رعيت خوب رفتار ميكرد.
همچنين وي در جريان انقلاب اسلامي، اولين رئيس شوراي انقلاب در نقده هم محسوب ميشود. بوزچلو در سال 1368 در تهران وفات يافت و به علت ارادت به خاندان ائمه در قم مدفون شده است.
نمونهاي از اشعار توركي وي كه خطاب به رضاشاه در اعتراض به فراخواني او به خدمت نظام وظيفه اجباري سروده است:
«شاها عرض ايلهميشم عرضيمي پست ايلهميشم
چكيـب ارباب رجـوع گـؤر نئـجه بـازاره مني
مملـكت بيـر- بيـره دَييميـش آدي تـجديـد نظر
كيمسهني توتماق ايچون سالديلار آزاره مني
حاقي هئچ كيمسه سوروشماز، نهقدر يوخدو پولون
گتيـريبـلر بـورايـا سـاتـماغـا دينـاره مني
نـهدي قانـون عدالـت؟! آدي وار، شـهـرتـيوار
دوزونو سـؤيـلهييـرم گـر چكـهلـر داره مني
«بـوزچـالو» بسـدي بو قـدر ايلمه آه ايله فغان
حاضيـرام خديمت ايچـون قوي گليب آپاره مني»
No comments:
Post a Comment